صراط وصلات

نماز ثروت معنوی وپل ارتباطی است  که انسان رو از وابستگیهای مادی وامواج منحرف کنننده  به سوی گمراهی نگه میدارد . ایستادن به نماز تنهایاد خداو تمرین لفظی بر بندگی نیست. نماز جدای از دانستن یا نادانستن معانی بلند مرتبه اش، توجه قلبی اش ،بر اصل و اساسی پایدار است؛” وان انجام امر پروردگار” .

وهمین مُهراعتبار یافتن  حرکات وسَکَنات نماز است که ممکن است از صبح تا شب صدها بار یا الله گفته باشیم برای انجام مباحات ازجا برخاسته وبنشینیم…. اما نماز را  سکناتیست که بها و اعتباری بس متعالی داردچرا  که خریدارش  متعالیست .

اعتبارش مثل هر اسکناسیست که بادیگر کاغذها متفاوت شده ؛ بهایی  که باید برای انسان شدن بپردازی  . انسان شدنی که بابندگی خداوند عالم را مسخر خود مینماید .

نقطه مقابلش نیت  توست اولین رکنی که نماز تورا جان میبخشد ومُهر مقبولیت رابرنماز تومینویسند .

به جا آوردن نماز برای رضای خداوند بدست آوردن بهای بهشت ورضایت پروردگاریست  تورا ازدیگر معاصی باز میدارد . نمازگزارخداوند را حاضر وناظردرکارهایش میبیند وتمرین وممارست میطلبد..چگونه هر لحظه انتخابی کند بین خیر وشر. این نیروی بازدارنده از بدیها و پیش برنده به سوی خوبیهاست . بسته به هوشیار بودن وپاسداریش دراحوالاتش لحطاتی ساعاتی اورا نیرو یی متعالی میدهد.حداقل برای چند ساعت چرا که در  روز  امر شده ایم دربجاآوردن نمازدر پنج نوبت .